'Mijn beide grootmoeders liepen hoog op met ons vorstenhuis. Dat verklaart wellicht het vleugje royalisme dat soms woelt in mijn gedachtegoed. Ik zat afgelopen woensdag voor de buis genageld bij de aanvang van de Pano-reportage waarin prins Laurent zijn zegje mocht doen over zijn claim van 50 miljoen euro aan de Belgische schatkist.

Deze heeft nog een flink aantal miljarden aan Libische fondsen met een vies geurtje in haar diepvriezer zitten. De zogenaamde bevroren kapitalen.  Prins Laurent investeerde via een VZW een pak geld in herbebossing van een stuk woestijn, maar het project ging door de toenmalige revolutie niet door. Laurent mag sindsdien naar zijn centen fluiten.

We gaan heel het verhaal niet meer uit de doeken doen, het is gekend. Laurent heeft wel een punt wanneer hij zwaait met een rechterlijke uitspraak die zijn financiële eis ondersteunt.

Alsook dat het een schande is dat Belgische bedrijven, waaronder een Waalse wapenfrabikant, wel al bevroren gelden kregen terugbetaald en hij niet. Om hem enigszins een hart onder de riem te steken, schreef ik een open brief aan de broer van onze koning.

Beste prins Laurent,

Ik vond het heel moedig dat u openhartig uw zegje kwam doen in de Pano-reportage. In deze brief wil ik niet zozeer ingaan op de grond van de zaak, wel op de manier waarop u reageerde.

We kregen een menselijk beeld van een lid van ons vorstenhuis en dat is op zijn minst gezegd, heel uitzonderlijk.  U bent altijd al een buitenbeentje geweest. Uw zorg voor dieren en de natuur leverde u zowel genegenheid als hoongelach op. Iets wat u heel goed beseft en ook verduidelijkte in de reportage.

U betreurt dat uw criticasters uw ludieke manier van communiceren niet snappen.  Misschien komt het omdat u niet past in het gesloten negentiende-eeuws vorstenhuis dat ons land rijk of moeten we stellen 'arm' is.

Dat u wellicht de genen van uw vader heeft waardoor het onmogelijk is om in de schaduw van uw brave broer Filip te blijven lopen. Dan krijg je kortsluitingen. België heeft immers nooit een 'Prince of Thieves', alias Robin Hood gekend in de historiek van zijn vorstenhuis.

Maar Prins Laurent, misschien komt het ook omdat u die titel van Robin Hood nog niet helemaal verdient. Ik verklaar mij nader.  U wilde met uw bekommernis voor de natuur 50 miljoen euro van de inmiddels opgedoekte vzw Global Sustainable Development Trust pompen in een herbebossingsproject in de Libische woestijn.

Allicht een mooi geste, maar met dat geld had u beter aan uw imago in België kunnen werken. Hoe? We geven een suggestie:
Begin met de vraag aan een van onze ontelbare ministeries hoeveel sociaal minder bedeelde kinderen ons landje telt? Plan vervolgens op de jaarkalender een prins- en prinsessendag voor deze bengels.

Hierbij nodig je ze uit op dat enorm grote kasteel in Laken. (Je broer kan dat niet weigeren.) Geef hen met allerlei verwennerij een dag zonder zorgen, zonder minderwaardigheidsgevoel..., kortom laat hen voelen dat u evenveel armen en benen heeft als zijzelf en louter door geboorte de titel van prins draagt.

En als het even kan, ga samen met hen dan bij het vallen van de nacht op luchtkussen liggen in de koninklijke serres achter het kasteel. Vertel hen van uw bekommernis over de natuur en de dieren. Ja, zelfs over uw droom bomen te planten in de woestijn in Libië. Wedden dat ze door het glazen dak massa's bomen zullen zien boordevol blaadjes van sterren. Bomen die ze zullen planten in hun hersenstam en meedragen voor de rest van hun leven.

En prins, dat kost geen 50 miljoen euro. Uw criticasters zullen u voortaan ook niet meer als de nar van onze monarchie beschouwen. Integendeel, zij zullen misschien de eerste zijn om in u een Robin Hood te herkennen.

Tot hier mijn brief. In de hoop dat u hem zal lezen, verblijf ik met de meeste hoogachting.

Groenten uit Grobbendonk

Uw onderdaan, Bart Obbels

PS. De 'groenten' zijn ditmaal niet uit Balen, maar wel uit Grobbendonk, Koninklijke Hoogheid.